Google

در این وبلاگ
در کل اینترنت
وبلاگ-کد جستجوی گوگل
شارژ ایرانسل شارژ همراه اول شارژ تالیا عمران دهقان - وبلاگ شیمی - زندگی - سلامت wellcome to my weblog
سفارش تبلیغ
صبا ویژن

90/11/17
8:15 عصر

سلول های بنیادی و فناوری بن یاخته

بدست عمران دهقان در دسته

در موجودات زنده  سلولهای تمایز نیافته ای وجود دارد که می توانند سلول هایی را تولید کنند که نهایتاً بافت های تخصصی و اندام ها را شکل می دهند. این سلول سلول های بنیادی نامیده می شوند. دو نوع عمده از بن یاخته ها وجود دارد؛ سلول های بنیادی جنینی ( embryonic stem cell) و سلول های بنیادی بالغ (Adult stem cell). سلول های بنیادی جنینی در توده داخلی بلاستوسیت ( جنین در مراحله اولیه تکوین) قرار گرفته اند و در نهایت به انواع سلول های موجود زنده تکوین می یابند. سلول های بنیادی بالغ در برخی بافت های تخصصی بدن موجودات، از جمله اپیدرم پوست، مغز استخوان، جدار داخلی روده باریک وجود دارد. این سلول ها در بازسازی بافت های مسن نقش دارند.

در درمان سرطان به طور متداول سلول های بنیادی تولید کننده سلول های خونی از مغز استخوان برداشت می شود، ذخیره شده و سپس مجدداً به بیمار پیوند زده می شود تا سلول های خونی تخریب شده در  اثر شیمی درمانی یا رادیو درمانی جایگزین شوند. این پتانسیل برای جایگزینی بافت تخریب شده توجه بسیاری را به استفاده از سلول های بنیادی جنینی برای درمان تعدادی از شرایط دیگر نظیر بیماری پارکینسون، سوختگی های شدید، و تخریب نخاع سبب شد.

سلول های بنیادی جنینی موش به طور گسترده ای برای تولید موش های دستکاری ژنتیکی شده (ترنس ژنیک یا knock out ) برای بررسی بیماری انسان استفاده می شود.

سلولهای بنیادی

اگرچه، استفاده از سلول های بنیادی جنینی انسان، از آنجا که نیازمند تخریب بلاستوسیت ها می باشد مورد مخالفت آن دسته از افرادی که مرحله جنینی بلاستوسیت  را انسان به شمار می آورند قرار گرفته است. اولین رده سلول های بنیادی انسان  در 1998 با استفاده از سلول های برداشت شده از جنین های حاصل از IVF ایجاد شد. استفاده از سلول های بنیادی جنین در برخی کشورها مجاز و در دیگر کشورها ممنوع یا محدود می باشد.

 

بیولوژی سلول بنیادی و پیچیدگی های آن

این سلول ها مانند لوح نانوشته هستند، از جنین انسان کمی بعد از لقاح گرفته می شوند. این سلول ها دانشمندان را سردرگم کرده است زیرا در تئوری می توانند هر یک از 200 نوع  سلول بالغ موجود در بدن، از سلول خونی تا مغز، کبد و قلب، را ایجاد کند. آنها می توانند برای مطالعه و درمان بیماری ها و مطالعه بیولوژی پایه آنچه که سرنوشت سلول را تعیین می کند - برای مثال چرا یک سلول قلبی، سلول قلبی می شود- استفاده شوند.

اما مشکلی که وجود دارد خاستگاه آنها – جنین انسان – می باشد چرا که برای برداشت سلول بنیادی جنینی، بلاستوسیت باید تخریب شود. دانشمندی که سلول های بنیادی انسانی را در 1998 استخراج کردند با این مسئله غامض، مشورت اخلاقی قبل از شروع کار، مواجه شدند. اما در نهایت دکتر جیمز تامسون، از دانشگاه ویسکانسیم (Wisconsin) تصمیم به ادامه گرفت زیرا جنین ها از کلینیک های باروری گرفته می شدند و در هر حال به سوی خراب شدن می رفتن و وی این طور استدلال می کرد که این عمل می توان بسیار برای بشریت سودمند واقع شود.

آنچه که برای دانشمندان جذاب است این است  که آیا می توانند برای درگیر نشدن با بحث های اخلاقی، ESC را بدون نیاز به جنین ایجاد کنند. DNA سلول ها مختلف یک موجود یکسان است. سلول قلب از سلول کبدی متفاوت است چراکه ژن های متفاوتی را استفاده می کند اما تمام ژن هایی که سلول کبدی یا هر نوع سلول دیگری را می سازند در این سلول وجود دارد. ژن های ویژه کبد در سلول های قلبی پوشیده می شوند و ژن های ویژه سلول های قلبی در سلول های کبدی پوشیده می شوند.  پس چرا که نه ؟! دانشمندان می توانند با یافتن راهی برای برداشتن تمام ماسک هایی که روی ژن ها را می پوشانند سلول را مستقیماً به سلول بنیادی تبدیل کنند. بدون نیاز به تخریب جنین!

سلولهای بنیادی

چند سال قبل دو گروه محققان – یکی به رهبری دکتر تامسون – این کار را انجام دادند. آنها کشف کردن که هر دو گروه با افزودن 4 ژن به سلول خواهد توانست خود را بازبرنامه ریزی کنند و به وضعیت اولیه خود، زمانی که یک سلول بنیادی در یک جنین بوده، برگردد. این سلول بازبرنامه ریزی شده همانند سلول بنیادی جنینی، به نظر می رسد که قادر است به بسیاری از انواع سلول های تخصصی تبدیل شود. این توانایی پرتوانی (pluripotent) نامیده می شود.

البته نیاز به سلول های بنیادی جنینی با این سلول های باز برنامه ریزی شده که در اصطلاح سلول های پرتوان القایی  (induced pluripotent stem cells; I.P.S.C.) نامیده می شوند، مرتفع نمی شود، چرا که بیولوژی بن یاخته ها از آنچه که این دانشمندان تصور می کردند پیچیده تر است.

گذشته از بن یاخته های با منشا جنینی، نوع دیگری که به اصطلاح بن یاخته های بالغ (adult stem cells) گفته می شوند در همه ی بافت ها یافت می شوند. اما با پتانسیل محدود چراکه این گروه از بن یاخته ها تنها می¬توانند به سلول های بافت خاستگاه شان تبدیل شوند.

حال محققان در تلاشند که دریابند آیا IPSC`s حقیقتاً مشابه آنهایی هستند که از جنین بدست می آید. چراکه برخی محققان اظهار داشته اند که تفاوت های ظریفی بین این سلول ها و سلول های بنیادی جنینی یافته اند. بنابراین در این مرحله دست کم برای انجام مطالعات مقایسه ای نیاز به سلول های بنیادی جنینی غیر قابل اجتناب است.

 

اخلاق پژوهشی و فناوری  بن یاخته

بن یاخته ها در زمینه های متفاوتی از تحقیقات پزشکی و سلامت، پتانسیل نشان می دهند و مطالعه آنها می تواند به ما در درک چگونگی دگرگونی آنها به سلول های تخصصی که بدن ما را می سازند کمک کند. برخی از شرایط پزشکی حاد، نظیر سرطان و نقص های مادرزادی، از اختلالاتی که جایی در این مسیر اتفاق می افتد حاصل می شود. بنابراین درک بهتر مراحل تکوین نرمال سلول ما را در درک بهتر و شاید تصحیح اختلالاتی که این شرایط بالینی را ایجاد کرده، یاری می کند.

همچنانکه این علم و فناوری به پیشرفت ادامه می دهد، دیدگاه های اخلاقی بیش از پیش آن را احاطه می کند. بنابراین دانش آموختن و اکتشاف در این زمینه به لحاظ علمی و اخلاقی، باید با هم همسو شود.

سلولهای بنیادی

90/11/17
7:9 عصر

آلودگی هوای داخل خودرو و راه های مقابله با آن

بدست عمران دهقان در دسته

هوای داخل خودرو

اگر فکر می‌کنید پناه بردن به درون خودرو، از شما در برابر آلودگی‌های هوای بیرون، محافظت می‌کند سخت در اشتباه هستید، زیرا برخی تحقیقات نشان داده‌اند هوای درون خودرو از هوای بیرون آلوده‌تر است و در واقع همان خطراتی که بر اثر آلودگی هوا در یک محیط باز شما را تهدید می‌کند، در آن جا نیز وجود دارد.


مراقب درون خودرو باشید

آلودگی هوای درون خودرو، یک مشکل بی‌سر و صدا و نامرئی است. ممکن است تصور کنید درون خودرو، در برابر تمام خطرهایی که در محیط خارج وجود دارد، ایمن است اما این تصور فاصله زیادی تا حقیقت دارد؛ به‌ ویژه هنگامی که در مورد آلودگی هوا صحبت می‎کنیم.

بسیاری از افراد، ساعات زیادی از روز را در خودروهای خود می‌گذرانند، غافل از این که در حال استنشاق هوایی آلوده‌تر از هوای محیط خارج هستند.

آلودگی درون خودرو، با استانداردهای معمول برای اندازه‌گیری آلودگی هوا، مورد سنجش قرار نمی‌گیرد و هیچ معیار ویژه‌ای نیز برای سنجش این آلودگی تعیین نشده است.

حتی زمانی که گزارش سنجش آلودگی هوای خارج از خودرو، وضعیت هوا را سبز و بی‌خطر نشان می‌دهد، ممکن است کیفیت هوای درون آن قرمز باشد. به عبارت دیگر، هوای درون به مراتب آلوده‌تر از هوای خارج از خودرو است.

دودی که از اگزوز موتورهای بنزینی و دیزیلی خارج می‌شود، عامل اصلی آلوده‌سازی هواست، چرا که شامل ترکیبات ارگانیک فرار است. ترکیباتی از قبیل بنزین، مواد قابل اشتعال، مواد سرطان‌زا، مونوکسیدکربن (که باعث کاهش اکسیژن‌رسانی خون به سلول‌ها می‌شود) و مواد ریزی که ریه‌ها را مسدود می‌کنند و می‌توانند باعث کاهش طول عمر شوند، در لوله اگزوز وجود دارد.

گوگردی که در هوای درون خودرو یافت می‌شود، بسیار غلیظ ‌تر از گوگرد موجود در محیط بیرون است، اما غلظت ذرات فلزی معلق در هوا، مانند کروم و مس در هوای داخل و خارج خودرو، همسان است.

حتی اگر هنگام رانندگی نیز شیشه‌های خودرو را بالا بکشید، کمکی به بهبود هوای داخل خودرو نکرده‌اید، چرا که سیستم تهویه هوای بیشتر وسایل نقلیه، آلودگی هوای محیط خارج را که از درزهای مختلف وارد خودرو می‌شود، تصفیه نمی‌کند. ضمن آن که مدخل هواکش بسیاری از خودروهای سواری، در نزدیکی زمین تعبیه شده است و این مکان تقریبا همان جایی است که لوله اگزوز قرار دارد.

 

تنفس هوای بهتر در داخل خودرو

موارد زیر می‌توانند در کاهش آلودگی درون خودرو، موثر باشند:

 

تا جایی که می‌توانید دفعات رانندگی و استفاده از خودروهای شخصی را کاهش دهید.

 

از رانندگی در ساعت‌های پر ترافیک و مسیرهای پر تردد پرهیز کنید.

 

پشت سر ماشین‌های سنگینی که باعث آلودگی هوا می‌شوند، رانندگی نکنید، از جمله کامیون‌ها، اتوبوس‌ها و خودروهایی که موتورهای سوخت دیزلی دارند و وسایل نقلیه قدیمی.

 

بیش از حد به خودرویی که در جلوی شما قرار دارد، نزدیک نشوید و فاصله قانونی را رعایت کنید.

 

در صورت امکان اجازه ندهید خودروی شما میان خودروهای دیگری که تولید آلودگی می‌کنند، محاصره شود.

 

نکاتی در مورد سیستم تهویه خودرو

در مورد سیستم تهویه خودرو نیز طیفی از نکات هشداردهنده وجود دارد:

 

- فوم‌های معطر که به عنوان خوشبو کننده، گاه از آینه جلوی اتومبیل آویزان می‌شوند، تاثیری بر پاکسازی هوا ندارند و تنها مواد حساسیت‌زا را در هوای داخل خودرو پراکنده می‌کنند. از بوییدن پاکت دستگاه فیلترکننده هوا نیز به دلیل حساسیت‌زا بودن آن خودداری کنید.

 

- سیستم تصفیه هوا که معمولا بالای قاب درها یا سقف‌ خودروها تعبیه می‌شود، فقط هوایی را که از آن عبور می‌کند تصفیه می‌کند، نه تمامی هوای درون خودرو را.

 

- البته سیستم‌های یونیزه‌کننده هوا، با ایجاد مولکول‌هایی که بار الکترونیکی دارند، می‌توانند به پاکسازی هوای داخل خودرو کمک کنند.

 این مولکول‌ها به مولکول‌های هوای آلوده می‌چسبند و سپس به سطح فیلتر جذب می‌شوند؛ در نتیجه ذرات آلوده‌کننده موجود در هوا کاهش می‌یابد. سیستم‌های یونیزه‌کننده هوا، طرفداران زیادی دارند، زیرا آنها بدون سر و صدا عمل می‌کنند.

البته این امر معنای دیگری هم دارد، آنها پروانه‌ای ندارند که مولکول‌های یونیزه شده را در تمام اتاق خودرو پخش کند. بنابراین سازندگان خودرو ملزم به قرار دادن سیستم یونیزه کردن هوا در نزدیک‌ترین مکان نسبت به محل ورود هوا به اتاق خودرو هستند. قرار دادن این سیستم در نزدیکی راه ورود هوا به دستگاه هواکش خودرو، به پخش شدن مولکول‌های یونیزه شده در سرتاسر اتاق کمک می‌کند.

این نکته نیز حائز اهمیت است که این تصفیه‌کننده‌ها ممکن است با سیستم گیرنده رادیویی، ردیاب امواج و دیگر تجهیزات الکترونیکی ایجاد تداخل کنند.

برای استفاده بهتر از دستگاه‌های یونیزه کردن هوا، سطوح داخلی آنها را باید به ‌صورت دائم تمیز کنید تا آلودگی‌هایی که به آنها جذب شده‌اند، از بین بروند. ضمن این که وجود یک دستگاه تهویه هوا در قسمت جلوی اتاق خودرو ممکن است کافی نباشد.

 

سیستم تهویه و گردش هوا عمدتا برای سرنشینان صندلی‌های عقب اتومبیل ضعیف‌تر عمل می‌کنند. این در حالی است که قسمت عقب خودرو محل نشستن کسانی است که بیش از دیگران در برابر آلودگی هوای درون خودرو آسیب‌پذیرند، افرادی مانند کودکان و نوجوانان، سالخوردگان و ناتوانان جسمی. بنابراین اگر از خودروی خود برای جابه‌جا کردن چنین افرادی استفاده می‌کنید، بهتر است سیستم تصفیه هوای دیگری را به قسمت عقب خودروی خود اضافه کنید.

 

با تمام این ها افراد به آلودگی‌هایی از این قبیل توجهی نمی‌کنند، اما از آنجا که این آلودگی‌ها می‌توانند سلامت ما و عزیزان مان را به راحتی به خطر اندازند، مقامات مسؤول باید استانداردهایی را برای آلودگی هوای درون خودرو تدوین کنند و راهکارهایی به منظور کاهش آلودگی، ارائه دهند.


90/11/17
4:51 عصر

مزایا و مضرات لامپهای کم مصرف

بدست عمران دهقان در دسته

مزایا و مضرات لامپ‌های کم‌مصرف

 


در اوایل دهه 80 میلادی با تولید لامپ‌های فلورسنت فشرده، تحول عظیمی ‌در روشنایی ایجاد شد و به دلیل مصرف بسیار کمتر انرژی این لامپ‌ها نسبت به لامپ‌های رشته‌ای، به «لامپ‌های کم‌مصرف» شهرت یافتند.

 


لامپ کم مصرف

لامپ کم‌مصرف نوعی لامپ فلورسنت است و شیوه کار آن به‌ این صورت است که برخورد الکترون‌ها، اتم‌های جیوه داخل لامپ را برانگیخته و اشعه ماورای بنفش تولید می‌کند.

 

برخورد این اشعه نامریی با لایه فسفر پوشش داده شده روی سطح داخلی تیوپ، نور مریی ایجاد می‌کند که با تغییر فسفر می‌توان نورهایی با رنگ‌های گوناگون مانند سبز، زرد، سفید، قرمزو آبی ایجاد کرد.

 

مزایای لامپ های کم مصرف

- این نوع لامپ‎ها حدود 8 برابر بیشتر از لامپ‎های رشته‎ای عمر می‎کنند.

- اگرچه قیمت لامپ های کم مصرف نسبت به بقیه لامپ‎ها بیشتر است، اما با توجه به عمر زیاد و مصرف کمی ‌که دارند، به‌ویژه برای مصرف‎کنندگانی که بیشتر از هزار کیلو وات ساعت در ماه مصرف می‎کنند، مقرون به صرفه‌ترند.

- لامپ‌های کم‌مصرف به میزان قابل‌توجهی سبب کاهش مصرف انرژی می‌شوند. این لامپ‌ها یک پنجم لامپ‌های رشته‌ای، انرژی الکتریکی مصرف می‌کنند.

 

مضرات لامپ های کم مصرف

نور لامپ‌های فلوروسنت در طولانی مدت ممکن است موجب مشکلات زیر شود:

- خستگی زودرس

- افسردگی

- ضعف و بی‌حالی

- از دست دادن تمرکز ذهنی

- کاهش راندمان یا بازده کاری

- افزایش تنش‌های روانی

 

سایر عوارض این لامپ ها در قسمت زیر آمده است:

1- کک و مک

لامپ های کم مصرف مهتابی اشعه های مضری دارند که باعث ایجاد کک و مک پوستی می شوند. استفاده از کرم های ضد آفتاب زیر نور لامپ های مهتابی در ممانعت از ایجاد کک و مک بسیار موثر است.از این رو باید تا حد امکان در برابر این نور قرار نگرفت و از کرم های ضد آفتاب برای محافظت از پوست استفاده کرد.

 

2- سرطان سینه

استفاده از لامپ‌های کم‌مصرف در اواخر شب می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.

نوری که از لامپ‌های فلورسنت فشرده منتشر می‌شود، بسیار شبیه به نور خورشید در هنگام روز می باشد و می‌توانند روی تولید هورمون ملاتونین در بدن انسان تاثیر منفی داشته باشد. ملاتونین از بدن انسان در برابر برخی از انواع سرطان‌ها مانند سرطان پروستات و سینه محافظت می‌کند.

از حدود ده سال پیش دانشمندان به وجود ارتباط بین قرار گرفتن در معرض نورهای مصنوعی در هنگام شب و ابتلا به سرطان سینه پی برده بودند. دقیقا به همین دلیل است که کارمندانی که به طور شیفتی کار می‌کنند و مجبورند در طول شب کار کنند، بیش‌تر از دیگران به این بیماری‌ها دچار می‌شوند. زنانی که در طول شب در اتاقی با چراغ روشن می‌خوابند، با احتمال 22 درصد بیش‌تر از زنانی که در اتاق تاریک می‌خوابند ممکن است به سرطان سینه دچار شوند

استفاده از این لامپ‌ها با طول موج‌های آبی، در بین مردم رواج پیدا کرده است. قرار گرفتن در معرض این نورها که طول موج کوتاه‌تر دارند می‌تواند باعث توقف تولید هورمون ملاتونین شود. این در حالی است که اثر لامپ‌های قدیمی‌تر که نور زرد رنگ داشتند، در بروز این اختلال در بدن کم‌تر بود.

نور آبی رنگ هم‌چنین میزان هوشیاری مردم را افزایش داده و ضربان قلب و دمای بدن آن‌ها را هم بیش‌تر می‌کند.

متاسفانه بسیاری از مردم با تصور این که این لامپ‌ها کم مصرف هستند سعی می‌کنند از تعداد بیش‌تری از آن‌ها در محیط خانه خود بهره بگیرند که این عامل هم می‌تواند به افزایش آلودگی‌های نوری در خانه بیانجامد.

 

3- آب مروارید

افرادی که در خانه و یا محل کارشان روزانه بیش از 8 ساعت در معرض نور لامپ‌های فلوروسنت قرار دارند، 5 برابر بیشتر از افرد دیگر دچار بیماری کاتاراکت یا آب مروارید می‌شوند.

 

4- مواد سمی لامپ شکسته

پس از شکسته شدن این لامپ ها در کمتر از 15 دقیقه اتاق را ترک  کنید. این نوع لامپ ها از مواد سمی همچون جیوه تشکیل شده اند که عامل بسیاری از بیماری ها از جمله: میگرن، از دست دادن تعادل، از دست دادن هوشیاری و موارد دیگری می شود. این ماده سمی از طریق نفس کشیدن به بدن شما وارد می شود.

به افرادی که آلرژی دارند نیز توصیه میشود، از دست زدن به این مواد جدا خودداری کنند. تکه های شکسته شده را با جاروبرقی جمع نکنید، زیرا باعث پراکنده شدن این مواد در سراسر خانه شده و بقیه نقاط را نیز آلوده میکند. این مواد باید با جارو دستی و به آرامی جمع آوری شوند و آنها را پس از جمع آوری در کیسه ای محکم قرار دهید.

 

نکات لازم

- افرادی که روزانه بیش از چهار ساعت در معرض این نورها قرار می‌گیرند، از کرم ضد آفتاب استفاده کنند.

- نور این لامپ‌ها با استفاده از محفظه‌های مشبک محصور شود تا پرتوهای مستقیم نور هنگام تابش در محیط پخش شود.

- نور لامپ‌های فلوروسنت با نور زرد لامپ‌های معمولی ترکیب شود تا ضمن ایجاد روشنایی مطلوب، تا حدود زیادی از میزان خطر کاسته شود.

- از این لامپ‌ها برای تامین روشنایی محل‌هایی مانند: راهروها، پارکینگ و سالن‌های بزرگ و محل‌هایی که افراد مدت طولانی در آن قرار نمی‌گیرند، استفاده شود.

- اگر بر روی خاک این لامپ ها، شکسته شود تا چند سال هیچ گیاه و درختی در آن منطقه قادر به رشد نیست.

- نصب این لامپ ها در ارتفاع زیاد باعث می شود که در طول مسیر از اثرات نامطلوب آن کاسته می شود.

- در مکان‌هایی که رطوبت بالایی دارند مانند: گل‌فروشی، گلخانه، حمام و سونا، و در محل‌هایی که دفعات روشن و خاموش شدن زیاد دارند مانند: دست‌شویی و مدارهای چشمک زن نباید از لامپ های کم مصرف استفاده کرد.

 


<   <<   31   32   33   34   35   >>   >