هنگامی که رحم و لایه داخلی آن دچار التهاب شود، عفونت رحمی بروز می کند.
انواع عفونت رحم بعد از زایمان
1- با علایم زودرس : علائم این نوع عفونت رحمی، طی 2 تا 3 روز پس از زایمان و تولد نوزاد بروز می یابد و شایع ترین نوع عفونت های رحمی است.
2- با علایم دیررس: علائم این نوع عفونت رحمی، طی 3 یا 5 روز تا شش هفته پس از زایمان بروز می یابد. علت آن ممکن است به خاطر باقی ماندن قسمت کوچکی از جفت در داخل رحم باشد.
عفونت رحم در چه زنانی بیشتر است؟
احتمال بروز عفونت رحم در زنانی که زایمان طبیعی انجام داده اند، حدود 1 تا 3 درصد است ودر زنانی که با عمل سزارین فرزند خود را به دنیا آورده اند، حدود 10 تا 30 درصد می باشد، یعنی با عمل سزارین، خطر ابتلا به این عفونت 10 برابر می شود.
زنانی که دچار کم خونی هستند، بیشتر در معرض خطرند، زیرا مقاومت بدن آنها بسیار پایین تر از افراد عادی است.
علل عفونت رحم
- بارداری : یک سری از عفونت های رحمی به دلیل بارداری رخ می دهند، زیرا بافت رحم، طی بارداری ملتهب و متورم می شود و بعد از زایمان، این عفونت ها رخ می دهند.
- عدم رعایت بهداشت در زنان
- استفاده طولانی مدت از نوارهای بهداشتی در طی قاعدگی
- سقط جنین
- جراحی رحم
- زایمان طولانی مدت
- باقی ماندن مقداری از جفت در رحم پس از زایمان
- انجام زایمان با مداخلات دست و دستگاه
علایم عفونت رحم
علائم عفونت رحمی که پس از زایمان رخ می دهد، عبارتند از :
- تب بالای 38 درجه سانتی گراد و نبض سریع (بالای 100 ضربه در هر دقیقه)
- دردهای زیر شکمی همراه با احساس درد هنگام لمس ناحیه رحم
- خونریزی رحمی که با بوی بدی همراه است (بوی بد ناشی از عفونت) و یا رنگ متمایل به سبز یا زرد چرکی دارد
- احتمال خونریزی شدید
- یبوست
- احتمال سردرد، عرق کردن، لرز شدید
- از دست دادن اشتها و بی حالی
- مقاربت دردناک با همسر
علایم عفونت رحمی در زنان غیر باردار (در اثر بیماری التهابی لگن) عبارتند از:
- دردهای زیرشکم و ترشح بدبو از رحم
- خونریزی های غیرطبیعی
- احساس درد کمر
- حالت تهوع
- تب
تشخیص عفونت رحم
به دلیل اینکه نمونه‌برداری کامل از رحم دشوار است، معمولا عامل عفونت های رحمی را ترکیبی از باکتری ها می دانند.
پزشک متخصص لگن فرد را معاینه می کند و نمونه ای از ترشحات رحم را جمع آوری کرده و به آزمایشگاه می فرستد تا پاتولوژیست برای کشف نوع میکروب، آن را آزمایش کند.
پیشگیری از عفونت رحم
- پس از دفع مدفوع، خود را از جلو به عقب بشویید تا آلودگی ناحیه مقعد را وارد واژن نکنید.
- لباس زیر خود را مرتبا عوض کنید و حتی المقدور از جنس نخی آن استفاده کنید.
- ناحیه واژن را همیشه خشک و تمیز نگه دارید.
- اگر ازداواج کرده اید، از کاندوم برای جلوگیری از ابتلا به عفونت های ناحیه تناسلی استفاده کنید.
درمان عفونت رحم
- اگر عفونت رحم خانمی شدید باشد، معمولا چند روز در بیمارستان بستری می شود و آنتی بیوتیک های مختلفی را تحت نظر پزشک مصرف می کند.
- امروزه به بیشتر زنانی که عمل سزارین انجام می دهند، در روزهای اول پس از سزارین، آنتی‌بیوتیک داده می شود تا از بروز این عفونت پیشگیری شود.
- به این بیماران استراحت کافی و خواب مناسب توصیه می شود.
- خوردن غذاهای مقوی و سالم برای بهبود هر چه سریع تر پیشنهاد می شود.
- به این گونه افراد توصیه می شود تا چند روز پس از زایمان، پرستاری را برای فرزند تازه متولد شده خود در نظر بگیرند تا بیماری شان سریع تر بهبود یابد.
عوارض عفونت رحم
اگر عفونت رحم به موقع درمان نشود، باعث بروز شوک عفونی می شود که عوارض زیر را در پی دارد:
- کاهش شدید فشارخون
- رنگ پریدگی غیرعادی
- بالا یا پایین رفتن غیرطبیعی درجه حرارت بدن
- تنگی نفس
- ضعف
- احساس گیجی و منگی
- احساس لرز
سایر عوارض عفونت رحم عبارتند از :
- زنانی که عفونت رحمی دارند، بیشتر در معرض خطر حاملگی خارج رحمی و یا ناباروری هستند.
- زنانی که عفونت رحمی دارند، معمولا هنگام تماس جنسی با همسرشان، احساس درد دارند.
- اگر عفونت رحم به لوله های فالوپ (بین رحم و تخمدان) منتقل شود، می تواند بر باروری فرد در آینده تاثیر بگذارد.
- ممکن است عفونت رحم به داخل شکم منتشر شود و به جریان خون راه پیدا کند . حدود 10 تا 20 درصد از زنان مبتلا به عفونت رحمی، دچار عفونت خون می شوند که این بیماری با آزمایش خون تشخیص داده می شود.
