Google

در این وبلاگ
در کل اینترنت
وبلاگ-کد جستجوی گوگل
شارژ ایرانسل شارژ همراه اول شارژ تالیا فناوری نانو - وبلاگ شیمی - زندگی - سلامت wellcome to my weblog
سفارش تبلیغ
صبا ویژن

91/1/14
6:45 عصر

تاریخچه فناوری نانو

بدست عمران دهقان در دسته

در طول تاریخ بشر از زمان یونان باستان، مردم و به‌خصوص دانشمندان آن دوره بر این باور بودند که مواد را می‌توان آنقدر به اجزاء کوچک تقسیم کرد تا به ذراتی رسید که خردناشدنی هستند و این ذرات بنیان مواد را تشکیل می‌دهند، شاید بتوان دموکریتوس فیلسوف یونانی را پدر فناوری و علوم نانو دانست چرا که در حدود 400 سال قبل از میلاد مسیح او اولین کسی بود که واژة اتم را که به معنی تقسیم‌نشدنی در زبان یونانی است برای توصیف ذرات سازنده مواد به کار برد.
با تحقیقات و آزمایش‌های بسیار، دانشمندان تاکنون 108 نوع اتم و تعداد زیادی ایزوتوپ کشف کرده‌اند. آنها همچنین پی برده اند که اتم‌ها از ذرات کوچکتری مانند کوارک‌ها و لپتون‌ها تشکیل شده‌اند. با این حال این کشف‌ها در تاریخ پیدایش این فناوری پیچیده زیاد مهم نیست.
نقطه شروع و توسعه اولیه فناوری نانو به طور دقیق مشخص نیست. شاید بتوان گفت که اولین نانوتکنولوژیست‌ها شیشه‌گران قرون وسطایی بوده‌اند که از قالب‌های قدیمی(Medieal forges) برای شکل‌دادن شیشه‌هایشان استفاده می‌کرده‌اند. البته این شیشه‌گران نمی‌دانستند که چرا با اضافه‌کردن طلا به شیشه رنگ آن تغییر می‌کند. در آن زمان برای ساخت شیشه‌های کلیساهای قرون وسطایی از ذرات نانومتری طلا استفاده می‌‌شده است و با این کار شیشه‌های رنگی بسیار جذابی بدست می‌آمده است. این قبیل شیشه‌ها هم‌اکنون در بین شیشه‌های بسیار قدیمی یافت می‌شوند. رنگ به‌وجودآمده در این شیشه‌ها برپایه این حقیقت استوار است که مواد با ابعاد نانو دارای همان خواص مواد با ابعاد میکرو نمی‌باشند.
در واقع یافتن مثالهایی برای استفاده از نانو ذرات فلزی چندان سخت نیست.رنگدانه‌های تزیینی جام مشهور لیکرگوس در روم باستان ( قرن چهارم بعد از میلاد) نمونه‌ای از آنهاست. این جام هنوز در موزه بریتانیا قرار دارد و بسته به جهت نور تابیده به آن رنگهای متفاوتی دارد. نور انعکاس یافته از آن سبز است ولی اگر نوری از درون آن بتابد، به رنگ قرمز دیده می‌شود. آنالیز این شیشه حکایت از وجود مقادیر بسیار اندکی از بلورهای فلزی ریز700 (nm) دارد ، که حاوی نقره و طلا با نسبت مولی تقریبا 14 به 1 است حضور این نانوبلورها باعث رنگ ویژه جام لیکرگوس گشته است.
در سال1959 ریچارد فاینمن مقاله‌ای را دربارة قابلیت‌های فناوری نانو در آینده منتشر ساخت. باوجود موقعیت‌هایی که توسط بسیاری تا آن زمان کسب‌شده بود، ریچارد. پی. فاینمن را به عنوان پایه گذار این علم می‌شناسند. فاینمن که بعدها جایزه نوبل را در فیزیک دریافت کرد درآن سال در یک مهمانی شام که توسط انجمن فیزیک آمریکا برگزار شده بود، سخنرانی کرد و ایده فناوری نانو را برای عموم مردم آشکار ساخت.
عنوان سخنرانی وی «فضای زیادی در سطوح پایین وجود دارد» بود.
سخنرانی او شامل این مطلب بود که می‌توان تمام دایره‌المعارف بریتانیکا را بر روی یک سنجاق نگارش کرد.یعنی ابعاد آن به اندازه25000/1ابعاد واقعیش کوچک می شود. او همچنین از دوتایی‌کردن اتم‌ها برای کاهش ابعاد کامپیوترها سخن گفت (در آن زمان ابعاد کامپیوترها بسیار بزرگتر از ابعاد کنونی بودند اما او احتمال می‌داد که ابعاد آنها را بتوان حتی از ابعاد کامپیوترهای کنونی نیز کوچکتر کرد. او همچنین در آن سخنرانی توسعه بیشتر فناوری نانو را پیش‌بینی نمود.
برخی از رویدادهای مهم تاریخی در شکل گیری فناوری و علوم نانو

تاریخ

رویدادهای مهم در زمینه فناوری نانو

1857 مایکل فارادی محلول کلوئیدی طلا را کشف کرد
1905 تشریح رفتار محلول‌های کلوئیدی توسط آلبرت انیشتین
1932 ایجاد لایه‌های اتمی به ضخامت یک مولکول توسط لنگمویر (Langmuir)
1959 فاینمن ایده " فضای زیاد در سطوح پایین " را برای کار با مواد در مقیاس نانو مطرح کرد
1974 برای اولین بار واژه فناوری نانو توسط نوریو تانیگوچی بر زبانها جاری شد
1981 IBM دستگاهی اختراع کرد که به کمک آن می‌توان اتم‌ها را تک تک جا‌به‌جا کرد.
1985 کشف ساختار جدیدی از کربن C60
1990 شرکت IBM توانایی کنترل نحوه قرارگیری اتم‌ها را نمایش گذاشت
1991 کشف نانو لوله‌های کربنی
1993 تولید اولین نقاط کوانتومی با کیفیت بالا
1997 ساخت اولین نانو ترانزیستور
2000 ساخت اولین موتور DNA
2001 ساخت یک مدل آزمایشگاهی سلول سوخت با استفاده از نانو لوله
2002 شلوارهای ضدلک به بازار آمد
2003 تولید نمونه‌های آزمایشگاهی  نانوسلول‌های خورشیدی
2004 تحقیق و توسعه برای پیشرفت در عرصه فناوری‌نانو ادامه دارد

91/1/14
6:36 عصر

نانوکامپوزیتی برای زدایش ترکیبات آلی

بدست عمران دهقان در دسته

پژوهشگران موفق شدند یک نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات طلا تولید کنند که قادر است برخی مواد آلی نظیر مولکول‌های آلی حاوی سولفید را که بسیار بد بو هستند، به‌راحتی از آب جدا کند. ظرفیت این جاذب 6 برابر جاذبی است که پیش از این برای این کار ارائه شده بود. مزیت دیگر این جاذب آن است که به‌راحتی می‌توان آلاینده‌ها را از آن زدود و دوباره از جاذب استفاده کرد.

تصفیه آب اهمیت زیادی برای انسان و محیط زیست دارد. تصفیه آب شامل زدودن یون‌های سمی، ناخالصی‌های آلی، حذف میکروب‌ها و آلاینده‌های نفتی است. زدایش آلاینده‌های آلی از اصلی‌ترین نگرانی‌های صنعت است. آب‌های آلوده صنعتی شامل مقادیر قابل توجهی از هیدروکربن‌های آلی نظیر BTEX ( تولوئن بنزن، اتیل بنزن و گزیلن) است. ترکیبات آلی منجر به رشد باکتری‌ها، بوی بد و رسوبات زیستی می‌شود که استفاده مجدد از آب را محدود می‌کند.

چالش پیش رو، شناسایی، تجزیه و زدایش آلاینده‌ها است که با غلظت‌های بسیار کم در آب وجود دارند. برای رفع این مشکل جاذب‌های مختلفی ارائه شده است که مهمترین آن کربن فعال است. هر چند این روش بسیار مناسب است اما زدودن مواد جذب شده روی کربن، خود مشکلی بزرگ بوده است. بنابراین تجزیه مواد آلی جذب شده و استفاده مجدد از کربن فعال مرحله مهمی از مقرون به‌صرفه کردن استفاده از جاذب‌های متخلخل است.

اخیرا روش نوینی برای زدایش آلاینده‌های آلی از آب ارائه شده است. در این روش از کامپوزیت پلی دی متیل سیلوکسان حاوی نانوذرات طلا (AuPDMS) به شکل فوم استفاده شده است. با این نانوکامپوزیت خواص منحصر به‌فرد نانوذرات طلا و الاستومر PDMS به یکجا جمع می‌شوند.

سنتز این ماده در یک مرحله در دمای اتاق صورت گرفته است. برای این کار، احیاء یون‌های Au3+ از پیش ماده KAuCl4 در ماتریکس PDMS در حضور آب انجام شده است.

عملکرد AuPDMS با استفاده از آلایندگی BTEX کنترل شده است. نتیجه نشان داد که ظرفیت این نانوکامپوزیت 6 برابر بیشتر از PDMS فاقد نانوذرات طلا است. این ماده برای زدایش آلاینده‌های نفتی بسیار ایده‌آل است زیرا سرعت و ظرفیت متورم شدن آن بالا است.

برای زدایش مولکول‌های سولفوردار بد بو، نانوذرات طلا بسیار موثر هستند. این نانوکامپوزیت که به شکل فوم است، به‌صورت انتخابی می‌تواند ترکیبات آلی حاوی سولفید را به‌خوبی از آب جدا کند به‌طوری که عملکرد مشابه آن در هیچ مقاله‌ای گزارش نشده است.

پس از جذب مولکول‌های آلی سولفیددار، می‌توان آنها را از فوم جاذب جدا کرد. برای این کار، فوم جاذب برای مدت کوتاهی در مجاورت هوا تا دمای 300 درجه سانتیگراد گرم می‌شود. در شکل بالا، توانایی این فوم جاذب در زدایش مولکول‌های بد بو از آب به تصویر کشیده شده است

http://www.nanowerk.com/spotlight/spotid=21646.php


91/1/14
1:8 عصر

استفاده از فناوری نانو برای جذب فلزات سنگین از پسابها

بدست عمران دهقان در دسته

حضور مقادیر زیادی از فلزات سمی همانند جیوه، سرب، کادمیوم، روی و فلزات دیگر در محیط زیست، خطرات جدی سلامتی برای انسان به همراه دارد و این خطرات جوامع علمیرا تحت فشار قرار می‌دهد تا روش‌های اقتصادی و موثر جدیدی برای شناسایی و حذف آلاینده‌های سمی توسعه دهند.
در اثر ترکیب نمودن تحقیقات انجام شده در زمینه تصفیه پساب‌ها و علوم مواد نوع جدیدی از نانومواد با نام سیلیس نانوساختاری توسعه یافته است که ویژگی‌های مورد نیاز برای این کاربردها را دار می‌باشد.

این ماده جدید با دارا بودن مساحت سطحی بالا و حفرات معمول، پس از یک فرایند عامل‌دار کردن که نتیجه آن اتصال لیگاندهای آلی مختلف به سطح آن می‌باشد، این قابلیت را پیدا می‌کند تا فلزات سنگین را از پساب‌ها استخراج کند.این قابلیت همچنین موجب می‌شود که این ماده به یک حسگر حساس برای تشخیص این فلزات سنگین تبدیل شود؛ با در نظر گرفتن اینکه سطوح آلودگی مجاز برای آب آشامیدنی روز به روز کمتر می‌شود، سیلیس عامل‌دار کاربردهای دیگری نیز در سایر فرایندهای تصفیه آب پیدا می‌کند.

طراحی سیلیس عامل‌دار نانوساختاری بر مبنای الگوبرداری از واکنشی است که فلزات سنگین با برخی مولکول‌های زیستی در سلول زنده دارند. با بررسی این واکنش‌ها بهترین گروه عاملی که این فلزات به آنها متصل می‌شوند، شناسایی می‌شود و در نتیجه می‌توان این گروه‌های عاملی را روی سیلیس نانوساختاری متصل نمود. به عنوان مثال دانشمندان دریافته‌اند که فلزات سنگین به طور عمده با گروه‌های عاملی حاوی اکسیژن، نیتروژن، و گوگرد پیوند برقرار می‌کنند.

در ادامه همین خط فکری، یک گروه از محققان URJC که مدیریت آنها را دکتر ایزابل سیرا بر عهده دارد، توانستند از طریق ایجاد مواد جدیدی با استفاده ازانواع مختلفی از سیلیس همچون MCM-41 و HMS و تغییر آنها با 5- مرکاپتو-1- متیل تیازول بهبود عمده‌ای در ویژگی‌های جذبی سیلیس ایجاد نموده و آنها را برای جمع‌آوری سرب و روی آماده کنند.
تحقیقات آنها همچنین نشان داد که این مواد را قابلیت چندین بار جذب و سپس رهاسازی فلزات سنگین را دارند. همچنین مواد جذب‌شده را دوباره می‌توان بازیافت نموده و از آنها استفاده نمود که این امر در بحث‌های اقتصادی برای صنعت و جامعه از اهمیت بالایی برخوردار است.

نتایج این تحقیق در آخرین شماره Journal of Separation Science و Journal of Colloid Interface Science منتشر شده است.

http://www.nanowerk.com/news/newsid=2961.php


<      1   2   3   4   5   >>   >