وبلاگ شیمی - زندگی - سلامت wellcome to my weblog

بسیاری از شوینده ها به دلیل قدرت پاک کنندگی زیاد پرطرفدارند، اما همین مواد اگر به طور صحیح استفاده نشوند، برای سلامت افراد مضر است.

    بهترین ادعا بر صحت این مطلب این است که در سال های اخیر با افزایش و تنوع در تولید و استفاده از مواد شوینده در مکان های مختلف، شمار مراجعان به پزشکان پوست که اکثرا زنان هستند نیز افزایش یافته است.

 بسیاری از افراد به ویژه بانوان بدون توجه به عواقب استفاده مکرر از مواد شوینده، از نوع بسیار قوی این مواد استفاده می کنند.

 اگر چه تبلیغات در این زمینه بسیار تاثیرگذار است، ولی باید بدانید شوینده های قوی مخصوص کارهای صنعتی و برای شست و شوی دکل های نفتی و بنادر است.

 برخی تولیدکنندگان، برای در دست داشتن بازار رقابت و مشتری، از این مواد قوی در محصولات تولیدی خود استفاده می کنند.

 شوینده ها اغلب دارای مواد اسیدی لکه‌بر قوی است که ریختن آنها روی دست باعث خشکی دست و صورت، آسیب های پوستی و حساسیت های ماندگار می شود.

 در صورت استفاده مکرر از این شوینده ها بدون استفاده از دستکش، پوست دچار چروک و خشکی و در نهایت پیری زودرس و بیماری های شغلی می شود.

به گفته متخصصان پوست، اغلب مواد شوینده حاوی اسید هستند و این مواد می تواند چربی پوست را از بین ببرد و استفاده مکرر از آن باعث بروز «اگزما» یا «درماتیت تماسی» در فرد می شود.

طبق گفته آنان بهترین راه جلوگیری از تحریک و آلرژی پوست، تماس غیرمستقیم با موادشوینده است.

 پوشیدن دستکش نخی یا دستکش های با لایه نخی که تا آرنج هستند، بهترین راه جلوگیری از بیماری پوستی است.

 بهتر است پس از اتمام کار، دست ها با آب شسته شوند و از کرم مرطوب کننده استفاده گردد.

 پزشکان به خانم هایی که علاقه بسیار به استفاده از شوینده های قوی دارند توصیه می کنند در زمینه سلامت پوست، اطلاعات کافی را کسب کنند.

 دقت در تاریخ مصرف، نوع مصرف، شوینده و قدرت شویندگی بهترین راهنما برای استفاده از مواد شوینده است.

 در صورت تماس مستقیم دست با شوینده ها، ساده ترین کار، نگه داشتن دست زیر آب است و نباید خودسرانه از پمادها از جمله نوع کورتون دار که موجب تشدید حساسیت و نازک شدن پوست می شود، استفاده کرد.

 باید بدانید که استفاده از آب گرم همراه با مواد شوینده، حساسیت‌زایی پوست را بیشتر می کند. در بسیاری موارد مشاهده می شود که خانم ها پس از استفاده از مواد شوینده، دچار آبریزش بینی، گرفتگی صدا و اختلالات تنفسی ناشی از استنشاق این مواد می شوند.

 مواد شوینده به دلیل بخارهایی که از خود متصاعد می کنند، می توانند گوش، حلق و بینی افراد را درگیر کنند و باعث التهاب مخاط و یا سوختگی های شدید شود.

 کارشناسان به خانواده ها توصیه می کنند که از استفاده بیش از اندازه مواد شوینده قوی خودداری نمایند و حتما از دستکش و ماسک مخصوص برای شست‌وشوهای خاص بویژه در ایام خانه تکانی عید استفاده کنن

شیمی‌درمانی یکی از روش‌های درمان سرطان و یا تخفیف موقت آن با استفاده از برخی داروهای خاص است که در اصطلاح پزشکی به آنها شیمی درمانی گفته می‌شود. کار اصلی این داروهای خاص از بین بردن عضو بیمار بدون صدمه به بافتهای مجاور آن است.این نوع از درمان اثراتی هم بر روی سلول‌ها و بافت‌های بدن دارد. یکی از اثرات این درمان ریزش موهای بدن و خشک شدن پوست است.

شیمی درمانی یک شیوه رایج در معالجه بیماری‌هاست که سلول‌ها و بخصوص سلول‌های میکروارگانیسم‌ها و سلول‌های سرطانی را با استفاده از داروهای شیمیای و مواد شیمیایی از بین می‌برد. معنی شیمی درمانی تنها به داروهایی که برای درمان غدد سرطانی استفاده می‌شود محدود نمی‌شود بلکه آنتی بیوتیک‌ها را نیز در بر می‌گیرد.

اولین نوع مدرن ماده شیمی درمانی ارسفنامین بود که به پاول ارلیخ بر می‌گردد و همچنین ترکیبات آرسنیکی بود که در سال 1909 کشف شد و برای معالجه سیفیلس به کار برده شد. بعد از آن سولفانامیدها توسط دومگ و پنیسیلین توسط الکساندر فلمینگ کشف شد. دیگر کاربردهای عامل‌های شیمی درمانی سایتواستاتیکی(شامل مواردی که بعداً به توضیح انها خواهیم پرداخت) برای درمان بیماری‌هایی مانند سفت شدگی بافتها، رماتیسم و ورم مفاصل و بیماری‌هایی که به صورت خود به خودی در برابر معالجه‌ها مقاوم می‌شوند به کار برده شد.

پیشینه 

     کاربرد داروهای شیمیایی به هند باستان برمی‌گردد.هندی‌ها سیستمی از داروهای شیمیایی که آیورودا نامیده می‌شد را طراحی کردند که در آن بعضی از فلزات همراه با برخی از گیاهان برای معالجه طیف وسیعی از بیماری‌ها به کار برده می‌شد. بعد از آنها و در زمانی نزدیکتر به زمان ما در قرن دهم میلادی می‌توان به پزشک ایرانی محمدبن ذکریای رازی اشاره کرد که استفاده از مواد شیمیایی از قبیل مس و زاج و جیوه و نمک ارسنیک و نمک امونیم و طلا و گچ و خاک رس و صدف و قیر و الکل را به منظور معالجه بیماری‌ها متداول ساخت. ساخت اولین داروی شیمی درمانی سرطان به اوایل قرن بیستم برمی‌گردد ولی در اصل این دارو به این منظور ساخته نشد و قصد استفاده از آن به عنوان دارو نبود .این ماده گاز خردل بود که در جنگ جهانی اول به عنوان سلاح جنگی به کار برده شد و در فاصله جنگ جهانی اول و دوم و در جنگ جهانی دوم نیز بر روی آن مطالعاتی صورت گرفت. در طول جنگ جهانی دوم مشاهده شد که تعدادی از افراد که به صورت اتفاقی این گاز را تنفس کرده‌اند، تعداد گلبولهای سفید در خون این افراد به شدت کاهش یافته‌است. و این فرضیه بنا شد که اگر گاز خردل می‌تواند روند رشد سریع در تولید گلبولهای سفید را متوقف و یا کم کند پس می‌تواند بر روی سلولهای سرطانی نیز چنین اثری داشته باشد. بنابر این در سال 1940 در تعدادی از افراد که به نوع پیشرفته لیمفوما( سرطانی که به گلبولهای سفید خون مرتبط است) مبتلا بودند دارو به جای ورود از راه تنفس به سیاهرگ آنها تزریق شد. بهبود آنها موقتی ولی قابل ملاحظه بود. این تجربه به تحقیقات گسترده درباره مواد مشابهی که بتوانند بر روی سلول‌های سرطانی چنین اثری بگذارند انجامید. صنایع چند میلیارد دلاری داروسازی ساخته شد و انقلابی هدفمند در زمینه داروسازی به وقوع پیوست. ولی محدودیت‌هایی در زمینه داروهای شیمایی وجود داشت که هنوز نیز وجود دارد.

اساس و مبنای عملکرد  

      سرطان اصولا یک روند رشد در تولید مثل سلولهاست که قابل کنترل نیست و همراه با رفتارهای خطرناک و هجومی این توده سلولی می‌باشد. سرطان ممکن است بنا به دلایل ژنتیکی و یا محیطی رخ دهد. به طور کلی بسیاری از داروهای شیمیایی که به منظور شیمی درمانی سرطان به کار برده می‌شوند بر روی تقسیم سلولی سلول‌های سرطانی اثر می‌گذارند به خصوص در مورد آن دسته از سرطانهایی که سرعت تقسیم سلولی در آنها بسیار بالاست. این داروها که سبب آسیب رساندن به سلول می‌شوند، سایتوتوکسیک نامیده می‌شوند. برخی از این داروها باعث می‌شوند که سلول‌ دستخوش تغییرات اساسی شده و رشد آن متوقف شود که به برنامه ریزی برای مرگ سلول نیز معروف است. دانشمندان هنوز در حال بررسی و مطالعه ویژگی‌های منحصر به فرد سلول‌های سرطانی خطرناک و مقاوم هستند تا بتوانند آنها را به طور ویژه مورد هدف قرار دهند. این کار به این دلیل است که در طول فرایند شیمی درمانی علاوه بر سلول‌های سرطانی سلول‌های دیگر مانند سلول‌های مربوط به رشد مو و سلولهای داخلی روده که سرعت رشد بالایی دارند مورد حمله قرار می‌گیرند و جریان رشد آنها نیز متوقف می‌شود که باعث اختلال در امور بیمار می‌شود. اگرچه بعضی از داروهای مناسب تر نیز ساخته شده که پزشکان را قادر می‌سازد تا به نحو بهتر به درمان سرطان بپردازند. شیمی درمانی بر روی تقسیم سلولی تاثیر می‌گذارد و به‌ویژه تومورهای با رشد بالا بیشتر تاثیر می‌پذیرند. چرا که در هر حال تعداد زیادی از سلول که در حال تقسیم هستند مورد حمله قرار می‌گیرند. و تومورهای بدخیم با رشد پایین بیشتر کمتر تاثیر می پذیرند. دارو بر روی تومورهای جوان بسیار بهتر عمل می‌کند چرا که مکانیسم منظم تقسیم سلولی را متوقف می‌کند و تولید مثل موفق را باز می‌دارد و رشد، بسیار نامنظم شده و همین باعث می‌شود تا تومور کمتر از داروی شیمیایی تاثیر بپذیرد و دیگر به آن حساس نباشد. مشکل دیگری که با تومورهای سفت و توپر داریم این است که شیمی درمانی به هسته تومور نمی‌رسد و راه حل این کار استفاده از لیزر و پرتو درمانی یا عمل جراحی است. باگذشت زمان سلول‌های سرطانی بیشتر از خود مقاومت نشان می‌دهند حتی اخیرا کشف شده که بر روی سلول‌های سرطانی نوعی پمپ وجود دارد که مواد شیمی درمانی را از داخل سلول خارج می‌کند. تحقیق در مورداین نوع پمپها ادامه دارد و دارو سازان برای جلوگیری از اعمال این نوع پمپ‌ها در تلاشند.

طرح‌های معالجه‌ای

     امروزه استراتژی‌های زیادی به منظور معالجه و کنترل سرطان با استفاده از شیمی درمانی در حال اجرا است. شیمی درمانی ممکن است به منظور معالجه برای شفای بیمار و یا به منظور طولانی کردن عمر بیمار و تسکین درد بیمار به کار برده شود.

شیمی درمانی ترکیبی : از داروهای شیمیای همراه با دیگر درمان‌های سرطان از قبیل پرتو درمانی یا عمل جراحی استفاده می‌شود. در حال حاضر بسیاری از سرطان‌ها بدین گونه معالجه می‌شوند این نوع درمان مانند این است که بیمار را همزمان با استفاده از چند دارو معالجه کنند. این داروها در نحوه عمل و مکانیسم متفاوت هستند. مهمترین منفعت این روش کاهش مقاومت سلول‌های سرطانی در مقابل هر نوع از این داروها است.

شیمی درمانی نئوآدجوونت (یا درمان پیش معالج)

     در این روش دارو به منظور کوچک کردن و کم حجم کردن تومور اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرد و زمینه را برای درمان موضعی (جراحی و پرتو درمانی) آماده می‌کند و خطرات ناشی از این نوع معالجه‌ها را کاهش می‌دهد.

شیمی درمانی آد جوونت 

     زمانی این روش کاربرد دارد که شواهد کمی از حضور سرطان وجود داشته باشد ولی ریسک اینکه سرطان عود کند وجود دارد داروها کمک می‌کند که مقاومت سرطان در مقابل دیگر داروها کاهش یابد و همچنین می‌تواند سلول‌های سرطانی را که در دیگر بخش‌های بدن پخش شده‌ است بکشد. این دارو بیشتر در تومورهای تازه که سرعت رشد آنها زیاد است سودمند است چون زمینه را برای معالجه دارویی فراهم می‌کند. البته باید توجه کرد که تمام دوره‌ها و رده‌های شیمی درمانی به وضعیت بیمار و مستعد بودن بیمار برای نوع معالجه بستگی دارد. وضعیت عملکرد دارو معمولاً به عنوان معیار برای اینکه آیا بیمار می‌تواند داروی شیمیایی مصرف کند و یا اینکه کاهش در مقدار مصرف یا افزایش آن باید چگونه باشد استفاده می‌شود.

     پژوهش‌های مختلف سال‌های اخیر نشان داده اند که بین مصرف مواد آرایشی و زیبایی و بروز انواع سرطان به ویژه سرطان سینه، حساسیت‌های پوستی، اختلالات تنفسی، مشکلات باروری و سقط‌های متعدد، اختلالات ژنتیکی و در نهایت سلامت جنین‌های زنان استفاده کننده از این محصولات، ارتباط مستقیمی وجود دارد. نویسنده این مقاله که خود از اعضای بنیاد سرطان سینه ایالات متحده به شمار می‌رود، با نگاهی به نتایج پژوهش‌های صورت گرفته در مورد سطح ایمنی چند محصول پرفروش آرایشی و زیبایی، معتقد است که به دلیل تب مصرف لجام گسیخته این کالاها در جامعه، علاوه بر زنان و دختران مصرف کننده این مواد، کارکنان مراکز آرایشی نیز که عمدتاً مهاجران آسیایی‌تبار می‌باشند، در معرض انواع آسیب‌های سلامتی هستند.

     نتایج یک پژوهش در مورد مواد تشکیل دهنده محصولات آرایشی نشان می‌دهد که وجود ماده «لاتینا» می‌تواند به بروز سرطان و سایر مشکلات جدی در سلامتی زنان، منجر گردد. به علاوه، متخصصان می‌گویند که به دلیل وجود این مواد مضر در محصولات آرایشی، ایجاد ضایعات پوستی مختلفی در مصرف‌کنندگان این محصولات زیبایی گزارش شده است. مثلاً در آزمون ایمنی یک رنگ موی پرفروش در بازار ایالات متحده، مشخص گردید که در دامنه طراحی شده ایمنی، که عدد ده به بیشترین نگرانی و عدد صفر به کمترین نگرانی اختصاص یافته است، این رنگ مو، امتیاز 3/9 را به دست می‌آورد.
      کارشناسان معتقدند که در رنگ‌های موی عرضه شده در بازار، 5 ماده شیمیایی مختلف وجود دارند که ریسک به وجود آمدن سرطان را تشدید می‌نمایند. دو ماده نیز ریسک ایجاد سرطان سینه را در استفاده‌کنندگان از آن می‌افزاید و در نهایت نیز، بسیاری از استفاده کنندگان این محصولات، از این حقایق بی‌اطلاع هستند. پژوهش‌های پزشکی در سالیان اخیر نشان می‌دهد که مصرف محصولات آرایشی و زیبایی، ارتباط مستقیمی با بروز انواع سرطان‌ها، اختلالات ژنتیکی و بروز مشکلات باروری دارد. یکی از کارشناسان در این مورد می‌گوید: «مردم ما در شهرهای بزرگ در معرض انواع مواد شیمیایی و صنعتی قرار دارند. ما در شرایطی این محصولات را بر روی بدن‌های خویش، استعمال می‌کنیم که باید استفاده از این مواد سمی با نگرانی‌های کافی همراه باشد. گفتنی است که فروش کنونی ماده سرطانزای شیمیایی «لاتینا» در خاک ایالات متحده به 700 میلیون دلار در هر سال بالغ می‌گردد که پیش‌بینی می‌شود این رقم در پایان سال 2007 میلادی به 1 میلیارد دلار برسد. البته محصولات مختلفی نیز وجود دارند که به دلیل دارا بودن این ماده باید با آگاهی کامل از سوی مصرف‌کنندگان، مورد استفاده قرار گیرند که به تعدادی از این محصولات اشاره می‌کنیم:

لوسیون  وازلین:

      محصولی که در آزمون ایمنی رتبه 4/9 را کسب نموده و ریسک بروز سرطان را افزایش می‌دهد.

 رژلب مایع:

      این محصول رتبه 6/7 را در آزمون ایمنی به دست آورده است.البته یکی از مواد تشکیل دهنده این محصول با بروز سرطان و سایر مشکلات مربوط به سلامت افراد ارتباط مستقیم داشته و دو ماده نیز موجب بروز اختلالات هورمونی و ایجاد سرطان سینه در زنان شده است.

رنگ ناخن:

     این محصول در آزمون‌های ایمنی، رتبه 7/8 را به دست آورده و می‌تواند به بروز سرطان، نارسایی‌های باروری و سایر مشکلات مربوط به سلامت جنین مادران، منجر گردد. در کالیفرنیا، لایحه‌ای در جریان است که در صورت تصویب آن، شرکت‌های تولیدکننده محصولات بهداشتی و آرایشی باید از به کار بردن موادی که خطرات آنها به اثبات رسیده، پرهیز نمایند. کارشناسان پیش‌بینی می‌نمایند که این لایحه به زودی به تصویب نهایی رسیده و اجرایی گردد. بدین ترتیب، کلیه این محصولات شامل رنگ‌های مو، رژلب، کرم‌ها و لوسیون‌ها و مانیکورهای ناخن عاری از مواد سمی و خطرناک شناخته شده می‌گردند.
     گزارشهای دولتی نشان می‌دهد که از 2 میلیون شغل ثبت شده متعلق به اسپانیایی تبارها، 35 درصد به مشاغل آرایشگری اختصاص دارد. همچنین نرخ ابتلا به سرطان در میان این افراد، 2 برابر سایر شهروندان جامعه آمریکا نیز برآورد گردیده است. چندی پیش نیز، پژوهش انجام شده در ایالات لوس‌آنجلس نشان داد که 20 درصد سرطان‌های به وجود آمده در این ایالت ارتباط مستقیمی با مصرف دائمی انواع رنگ موهایی دارد که دارای انواع مواد شیمیایی خطرناک و مضر هستند. به علاوه، در یک سوم محصولات آرایشی موجود در بازار، موادی وجود دارند که مضرات آنان به اثبات رسیده است. به علاوه، 89 درصد مواد تشکیل دهنده آنان، از لحاظ وضعیت ایمنی مورد آزمون قرار نمی‌گیرند و البته به خاطر داشته باشید که برخلاف آنچه عموم مردم فکر می‌کنند، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، محصولات آرایشی و ترکیبات آن را پیش از آنکه این کالاها در بازار مورد استقبال قرار گیرند، مورد آزمون‌های ایمنی قرار نمی‌دهد و این سازمان، هیچ مسؤولیت قانونی‌ای را در برابر نتایج ارزیابی‌های ایمنی مورد نیاز محصولات آرایشی عرضه شده در بازار آمریکا نمی‌پذیرد.